Het is heerlijk om op maandag
lekker in huis aan de slag te gaan.
Ik probeer meestal,
vooral met mooi weer,
in ieder geval 3 wassen te draaien.
Dat ruimt al lekker op in de badkamer.
Dan een rondje slaapkamers,
wat opruimen hier,
bedden luchten,
wat stoffen daar.
Boven en beneden het sanitair een snelle poetsbeurt,
stofzuigen,
Zo, dan ziet het er allemaal weer prettig uit.
Dat is dus mijn droom,
bovenstaande tekst.
Maar heel vaak komt het er niet van.
De was lukt meestal wel aardig.
Maar de rest?
Omdat mijn man op maandag alleen thuis werkt,
plannen we zakelijke afspraken
altijd op maandag.
En dat zijn me er nogal wat.
Omdat we nieuwbouwplannen hebben.
(die hebben we trouwens al 2 jaar)
Vandaag hadden we eerst iemand van de bank op bezoek.
Om voor de zoveelste maal een plan op tafel te leggen.
Met het verzoek of de bank het wil financieren.
Als jullie een beetje het nieuws volgen,
weten jullie misschien wel dat de melkveehouderij
in zwaar weer verkeert.
De banken zijn (terecht) terughoudend.
Die meneer begreep ons heel goed,
maar het is het beleid van de bank,
zei hij,
om geen nieuwbouw te financieren.
Het is een te uitgebreid verhaal om het hier te delen,
maar het maakt je weleens moedeloos.
Hoe moet het nu toch verder?
De huidige stal uit 1955 is 'op'.
De koeien zijn door de jaren heen groter van formaat geworden.
Hebben meer leefruimte nodig.
Het is ook teveel werk op deze manier.
We kunnen niet met de trekker de schuur in,
dus al het voer moet met de kruiwagen de schuur
ingesjouwd worden.
Maar goed,
we hebben de hoop nog niet helemaal opgegeven.
En hoop doet leven nietwaar?
Als we zouden moeten stoppen zou dat heel moeilijk zijn.
Voor mijn man, die boer in hart en nieren is.
Voor onze zoon, die het heel graag over wil nemen.
En daarbij zijn er ook gewoon veel consequenties aan
verbonden.
O ja,
we waren bij de invulling van de maandag.
Vanmiddag hadden we wederom een gesprek.
Daarna wat administratie.
Toen was het alweer tijd om de kinders op te halen,
die vandaag met de auto waren
wegens iets met een te lekker bed ;-)
Om half tien, toen alle kinders naar bed waren,
ben ik nog even de moestuin ingedoken.
Dikke handschoenen aan,
en maar brandnetels rooien.
Stápels!
Een fijn werkje.
Ik kreeg ze er redelijk makkelijk uit,
en je ziet het zo opknappen!
Mijn man moest vanavond nog even weg,
is daardoor laat met melken.
Zoals bijna altijd tegenwoordig.
Ik ga vast zijn brood voor morgen smeren,
de kalfjes melk geven,
en dan houd ik het voor gezien!
Hartelijke groet,
Willemien
