Blij vandaag

Dank U, Heere God,

voor deze heerlijke dag!

Wat is het fijn weer hè, vandaag!

M'n eerste was die buiten hangt vandaag!

plaatje van www

Hartelijke groet,

Willemien

En nu volhouden...

...met Gods hulp.

Deze week 'familieraad' gehouden ;-)

We zouden allemaal ons best doen 

om alle dingen een beetje beter op tijd 

te laten gebeuren.

Ik heb weer een lijstje op de keukenkast hangen

met de dagelijkse taken,

en afspraken.

Voor mezelf heb ik weer een dagplanning gemaakt.

En ik zou zorgen dat het eten op tijd klaar staat 's avonds.

Want het gebeurde wel eens dat we pas om half zeven,

en soms zelfs nog later aan tafel schoven.

Dat is echt te laat, de kinderen moeten daarna nog hun

huiswerk doen,

en soms nog helpen met de vaat.

Ze gingen te laat naar bed.

Met alle gevolgen van dien.

Toen nu toe is het deze week gelukt.

Dus dit moeten we erin houden!

Ik merk dat ik het lastig vind

om als enige in het gezin hiervoor te 'strijden'.

Ik lijk de enige te zijn die het belangrijk vind.

Ik wìl het wel graag, omdat het beter is voor ons gezin.

Maar af en toe heb ik toch een beetje steun nodig.

En die vind ik dan weer bij jullie:-)

en in personen die mooie blogs erover schrijven.

Hartelijke groet,

Willemien

Eerste schooldag, rijden, rijden, rijden...

Gisteren dus weer de eerste schooldag!

Van de kinderen had de vakantie nog véél langer mogen duren.

En hoewel ik het een heerlijke vakantie vond,

was ik ook wel weer blij om weer wat meer 

REGELMAAT te krijgen.

Wat gisteren overigens nog niet echt lukte.

Ik heb geloof ik de halve dag in de auto doorgebracht.

's Morgens eerst één van onze zoons naar school gebracht.

Zijn band was lek.

Daarna naar huis, fietsenrek op de auto, fiets van dochter erop,

en een ritje naar de ortho.

Daarna dochter naar school gebracht.

Weer thuis, gauw een was in de wasmachine,

ramen openzet van de slaapkamers,

keuken opgeruimd.

Toen koffie gedronken met man.

Prullenbakken geleegd,

Woonkamer gezogen.

Lunchen.

Daarna wederom in de auto gestapt om naar mijn ouders te rijden.

Mijn vader is pas geopereerd, moest voor controle, 

en mag nog geen auto rijden.

Dus, op naar het ziekenhuis.

Daar aangekomen, bleek dat de arts was opgeroepen voor een operatie,

een uur 'vertraging'.

Gelukkig wonen wij vlak bij het ZH, dus heb ik mijn ouders achtergelaten

in de wachtkamer, en ben naar huis gegaan.

Even een toiletbezoekje,

en man blij gemaakt dat hij niet naar school hoefde om zoon op te halen,

dat kon ik nu zelf doen.

Eerst nog even langs de bakker,

en langs de winkel voor honden- en kattenvoer,

en dan op naar school.

Eenmaal weer thuis, voor man koffie gezet,

en voor de kinderen warme chocolademelk gemaakt.

Voor mezelf een mok thee.

Daar ging de telefoon, mijn moeder.

Of ik over een kwartier bij het ZH kon zijn.

Ja hoor, nog net genoeg tijd om m'n thee op te drinken.

Daarna de was op kunnen hangen,

bedden opgemaakt,

eten klaarmaken.

Ik had 's morgens  rundergehakt uit de diepvries gehaald,

Lekker rul gebakken,

twee zakjes diepvries mexicaanse bonen/groenten gebakken,

tortilla's gemaakt.

Lekker was het.

En ja, toen wederom in de auto.

Zoon en dochter mee.

Eerst zoon afzetten bij zwemles,

dan dochter naar de kerk brengen voor cattechesatie.

Weer terug naar het zwembad.

Nadat  zoon uitgezommen was, weer naar de kerk om dochter op te halen.

En dan, naar huis!

Zo is er gisteren niet echt iets gekomen van de 'home blessing'.

Maar ik had het opruimen aardig bijgehouden in de vakantie,

dus het zag er redelijk netjes uit.

Alles is zonder al te veel stress verlopen,

dus al met al was ik toch nog best tevreden.

(Sorry hoor, misschien niet zo'n interessant verhaal voor jullie,

maar dit is toch ook een soort dagboek voor mij ;-) )

Hartelijke groet,

Willemien

Het verloop van zomaar een vakantiedag

Vanmorgen ben ik met twee kinderen tegen negen uur vertrokken

naar de kerk om schoon te maken.

Dat doen we met een club vrijwilligers.

Eén keer in de zes weken was ik aan de beurt.

Ik heb een poos getwijfeld, maar ik heb het nu toch opgezegd.

Het is maar af en toe een keer,

maar sinds ik 's morgens de koeien verzorg,

lukt het me niet meer om op tijd te komen,

òf het leverde erg veel stress op.

De knoop heb ik doorgehakt: Ik stop er (tijdelijk) mee.

Als de situatie verandert op het bedrijf, 

zien we wel weer.

Toen we thuis kwamen, zaten man en andere twee kinders 

net aan de koffie,

dus schoven we gezellig nog even aan.

Daarna ging man met zoon de kettingzaag ophalen

die hij had besteld.

Er moeten nog heel wat bomen gesnoeid worden rond de weilanden.

Hij heeft daar nu mooi de tijd voor.

Daarna aten we een EENVOUDIGE broodmaaltijd,

met wel een gebakken eitje erbij.

Een paar van onze krielkippen leggen nog trouw hun eitjes.

Nu gaat man met zoons aan het zagen.

Oftewel, man zaagt, jongens sjouwen de takken.

Lekker buiten bezig zijn.

Dochter is aan het logeren bij een vriendin in de buurt.

Ben ik zomaar even alleen.

Ook wel even fijn.

Straks nog even een wasje draaien,

de laatste nieuwjaarskaarten schrijven en posten.

En dan vast beginnen met het eten voorbereiden.

Ik heb nog een zakje spruitjes liggen,

en nog wat wortels.

Ik denk dat het een stamppot wordt,

daar zullen de mannen na het buitenwerken wel zin in hebben...

Een varkensfiletlapje erbij,

en o ja,

ik heb geen vla meer in huis, dus dat wordt pap koken.

Dat wordt (hoop ik) een heerlijke

ouderwetsche EENVOUDIGE maaltijd.

Ik was immers op zoek naar EENVOUD?

Een hartelijke groet,

Willemien

Wens

Hartelijke groet,

Willemien